Gaat het lukken? Werkt het concept wat we hebben ontwikkeld? Komen we wel uit met het budget? Zijn onze klanten wel tevreden? Kan onze organisatie dit wel aan?
Professionals bij de overheid worden overspoeld met vragen
Vragen die één voor één verband houden met de transformatie waar we midden in zitten. Allemaal in hetzelfde schuitje, of je het nu over de samenleving hebt, de overheid of organisaties en instellingen. Maar waar bestaat dat schuitje nu eigenlijk uit?
“Het enige wat ons weerhoudt om de dag na vandaag te realiseren zijn onze twijfels van vandaag. Laten wij voortgaan met een sterk en actief vertrouwen” - Franklin D. Rooseveldt
Het is een schuitje van twijfel, bonkend over de woelige baren van verandering. Hoe blijven we drijven tijdens de storm? Het is een logisch gevolg dat men op veranderingen reageert vanuit zijn of haar eigen kader. Vaak een reactie gericht op de eigen organisatie, de eigen persoon en belangen. Iedereen heeft de vrijheid om keuzes te maken, en is het ook gewend te kiezen; kiezen voor zichzelf, maar ook voor anderen. Om vast te houden aan de eigenheid treedt men de verandering tegemoet met nieuw aanbod, optimalisering van de processen en een ‘nieuwe’ werkwijze. Op deze manier houden we het bestaande in stand, worden andere, niet voor de hand liggende, mogelijkheden buiten beschouwing gelaten.
Voor wie doen we het?
Het blijft belangrijk om, steeds weer opnieuw, stil te staan bij de vraag voor wie we het doen; om wie gaat het nu echt, en wat voor rol heeft een ieder in het geheel? Het gaat uiteindelijk om die inwoner, die jongere of zijn ouders; Wat hebben zij nu echt nodig? En belangrijker nog: wat kunnen zij daar zelf in betekenen; wat is hun eigen rol, waar ligt hun eigen kracht?
De decentralisaties zijn gestoeld op de kracht van de samenleving
Hoe kan de kracht worden aangesproken als blijvend voor ieder probleem een oplossing wordt bedacht, zonder iemand aan te spreken op zijn of haar verantwoordelijkheid en kracht?
Na de transitie zijn we met elkaar in een transformatie beland, anders denken, anders handelen. Er is niet alleen veel veranderd voor gemeenten, maar ook voor de hulpverleners en de mensen in de samenleving. Het wordt steeds meer een samenspel van factoren en mensen om het beste resultaat te bereiken. Toch blijven organisaties en overheden terugvallen op of in oude mechanismen: het dichtregelen.
Niets nieuws, hoor ik je denken
Wat is er dan wel nodig om de omslag tot een goed einde te brengen? Ik geloof in een van onze belangrijkste waardes: het vertrouwen. Vertrouwen in organisaties, hulpverleners en overheid. Dit lukt alleen als er sprake is van wederkerigheid; dit betekent dat overheid, organisaties en hulpverleners ook vertrouwen moeten hebben in de samenleving. Het schuitje van twijfel op de woelige baren van verandering.
Ondanks dat we het als samenleving zo nodig hebben ligt het vertrouwen in Nederland maar op 60%
Oké het is meer dan het gemiddelde, maar nog altijd wezenlijk lager dan bijvoorbeeld in de Scandinavische landen waar het 76% is. Er is bereidheid tot samenwerken vanuit een oudsher gedeeld belang, de polderinstelling: het bewustzijn dat men wellicht vanavond samen het land moet bewaken tegen het water. Feit is echter dat we vertrouwen op elkaar en de processen, tot er problemen ontstaan. Dan vallen we met zijn allen terug op of in oud gedrag en is nieuwe regelgeving ineens onze enige redding. Terug naar keurslijven waarlangs iedere stap gezet moet worden. Ik gun het ons om het anders te kunnen en mogen doen.
Laten we ons bewust zijn dat het zonder vertrouwen niet gaat
Zonder vertrouwen hadden jullie dit artikel niet tot hier gelezen. Zonder iemand te vertrouwen hadden jullie nu niet gestaan waar je nu staat. Zonder vertrouwen kan niemand in de maatschappij functioneren. Wie niet vertrouwt, wordt niet vertrouwd, de wederkerigheid verdwijnt. Wij kunnen het verschil daarin maken, het voorbeeld geven. Ik daag jullie uit: pak die roeispaan op en zorg voor stabiliteit in het schuitje.
“Vertrouwen is het belangrijkste element binnen de samenleving, alleen door middel van interactie, communicatie en relatie, tussen mensen en organisaties kan de stabiliteit hervonden worden.” - bron onbekend
Opmerkingen